Μετάβαση στο περιεχόμενο

Νόβακ Τζόκοβιτς

Επεξεργασία συνδέσμων
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Νόβακ Τζόκοβιτς
Ο Τζόκοβιτς σηκώνει το τρόπαιο του Γουίμπλεντον το 2019
Χώρα Σερβία
ΚατοικίαΜόντε Κάρλο, Μονακό
Γέννηση22 Μαΐου 1987 (1987-05-22) (37 ετών)
Βελιγράδι, Γιουγκοσλαβία
Ύψος1,88 μ.
Επαγγελματίας από2003[1]
Παίζει ωςΔεξιόχειρας
Επίσημος ιστότοποςnovakdjokovic.rs
Singles
Ρεκόρ καριέρας1106–221 (83.2% σε Grand Slam και ATP World Tour τουρνουά και στο Κύπελλο Ντέιβις)
Τίτλοι καριέρας99
Καλύτερη κατάταξη#1 (4 Ιουλίου 2011)
Τρέχουσα κατάταξη#1 (9 Ιουνίου 2024)
Αποτελέσματα Grand Slam
Αυστραλιανό ΌπενW (2008, 2011, 2012, 2013, 2015, 2016, 2019, 2020, 2021, 2023)
Γαλλικό ΌπενW (2016, 2021, 2023)
ΓουίμπλεντονW (2011, 2014, 2015, 2018, 2019, 2021, 2022)
Αμερικανικό ΌπενW (2011, 2015, 2018, 2023)
Άλλες διοργανώσεις
Τελικοί τουρνέ ATPW (2008,2012,2013,2014,2015,2022,2023)
Ολυμπιακοί αγώνες3ος (νικητής μικρού τελικού) (2008) 1ος (νικητής) (2024)
Νταμπλ
Ρεκόρ καριέρας56–73 (43,40%)
Τίτλοι καριέρας1
Καλύτερη κατάταξη#114 (30 Νοεμβρίου 2009)
Τρέχουσα κατάταξη#541 (11 Ιουλίου 2022)
Αποτελέσματα Grand Slam Νταμπλ
Αυστραλιανό Όπεν1R (2006, 2007)
Γαλλικό Όπεν1R (2006)
Γουίμπλεντον2R (2006)
Αμερικανικό Όπεν1R (2006)
Άλλες διοργανώσεις νταμπλ
Μετάλλια
Αντισφαίριση ανδρών
Ολυμπιακοί Αγώνες
Χρυσό 2024 Παρίσι Μονό
Χάλκινο 2008 Πεκίνο Μονό
Τελευταία ενημέρωση: 4 Αυγούστου 2024.

Ο Νόβακ Τζόκοβιτς (αγγλ: Novak Djokovic,[2] σερβικά: Новак Ђоковић/Novak Đoković,[3] γεννήθηκε 22 Μαΐου 1987) είναι Σέρβος αντισφαιριστής, νούμερο 2 της Παγκόσμιας Κατάταξης. Κατέχει 24 τίτλους Grand Slam, τους περισσότερους από κάθε άλλο τενίστα στην ιστορία και μαζί την Μάργκαρετ Κορτ τους περισσότερους ατομικούς στην ιστορία του αθλήματος.[4] Θεωρείται ως ένας από τους κορυφαίους του αθλήματος όλων των εποχών, μαζί με τους Ραφαέλ Ναδάλ και Ρότζερ Φέντερερ.[5][6][7][8]

Έχει βρεθεί συνολικά στην κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης για 428 εβδομάδες, κάτι που αποτελεί ρεκόρ, όπως και το ότι συνολικά 8 ημερολογιακά έτη έχει τερματίσει στην πρώτη θέση της παγκόσμιας κατάταξης.[9] Άλλα ρεκόρ του είναι η κατάκτηση όλων των Grand Slam τουλάχιστον από 3 φορές, οι συμμετοχές του σε 37 τελικούς Grand Slam, οι κατακτήσεις 10 Αυστραλιανών Όπεν, οι κατακτήσεις 40 τουρνουά της σειράς ATP Masters 1000 και οι κατακτήσεις 7 τίτλων ATP Finals.[10] Είναι επίσης, ο μοναδικός παίκτης που έχει καταφέρει να κερδίσει και τους εννέα τίτλους της σειράς ATP Masters 1000, που μάλιστα τους έχει κερδίσει από δύο φορές. Στο Ρολάν Γκαρός του 2024 συμπλήρωσε 370 νίκες σε Grand Slam ξεπερνώντας το ρεκόρ του Φέντερερ που είχε 369.

Συνολικά κατέχει 99 τίτλους στα μονά (τρίτος στην ιστορία πίσω από τον Τζίμι Κόνορς και το Φέντερερ[7]) και έναν στα διπλά. Ο Σέρβος τενίστας έφτασε στο νούμερο ένα για πρώτη φορά όταν, έπειτα από ένα εκπληκτικό σερί 42 νικών το 2011, κατέκτησε τον πρώτο του τίτλο στο Γουίμπλεντον. Το 2008 είχε κατακτήσει το πρώτο Γκραντ Σλαμ της καριέρας του, το Αυστραλιανό Όπεν και έγινε ο πρώτος Σέρβος που κατάφερε κάτι τέτοιο. Την επιτυχία αυτή επανέλαβε το 2011, το 2012, το 2013, το 2015 το 2016 το 2019, το 2020, το 2021 και το 2023, χτίζοντας ένα ρεκόρ 10 κατακτήσεων. Σε τρεις τελικούς του Γουίμπλεντον, το 2014, το 2015 και το 2019 νίκησε τον Φέντερερ. Κέρδισε το χάλκινο μετάλλιο για τη χώρα του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου το 2008 και το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι το 2024 [11] και το Ντέιβις Καπ για λογαριασμό της Σερβίας το 2010.[12] Τα ανωτέρω επιτεύγματα έχουν οδηγήσει στο χαρακτηρισμό του από πολλούς ως του καλύτερου όλων των εποχών.[13][14][15]

Συμπεριελήφθη στη λίστα που εξέδωσε το περιοδικό Time για τα «Πρόσωπα με τη μεγαλύτερη επιρροή παγκοσμίως» για το έτος 2012.[16] Συχνά αποκαλείται με το παρατσούκλι «Νόλε».[17]

2007

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Τζόκοβιτς κερδίζει στους ημιτελικούς του Αμερικανικού Όπεν το 2007

Το 2007 ήταν φιναλίστ στο Αμερικανικό Όπεν, ενώ έπαιξε σε τρεις τελικούς της σειράς Μάστερς κερδίζοντας στο Μαϊάμι και στον Καναδά. Έφτασε μέχρι τους ημιτελικούς του Γαλλικού Όπεν το 2007, όπως και του Γουίμπλεντον. Τον Ιούλιο του 2007 πλασαρίστηκε στην 3η θέση στη διεθνή κατάταξη.

2008

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο Αυστραλιανό Όπεν του 2008 κέρδισε στον ημιτελικό τον μεγάλο Ρότζερ Φέντερερ και τον άφησε εκτός τελικού. Ο Τζόκοβιτς κέρδισε σε 4 σετ τον Γάλλο Τζο-Γουίλφριντ Τσονγκά στις 27 Ιανουαρίου του 2008 και κατέκτησε το πρώτο Γκραν Σλαμ στην καριέρα του.Τον Μάιο έφτασε στα ημιτελικά του Γαλλικού Όπεν για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά. Τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, στέφθηκε χάλκινος ολυμπιονίκης στο Απλό Ανδρών, αφού κέρδισε στον μικρό τελικό τον Αμερικανό Τζέιμς Μπλέικ. Στον ημιτελικό που είχε προηγηθεί, στις 15.08.2008, έχασε από τον Ραφαέλ Ναδάλ (χρυσό ολυμπιονίκη εκείνης της χρονιάς), αλλά πέτυχε το σερβίς με τη μεγαλύτερη ταχύτητα στην ιστορία του τένις (250 χλμ/ώρα). Επίσης την ίδια χρονιά κατάφερε να φτάσει σε τρεις τελικούς της σειράς Μάστερς κερδίζοντας στη Ρώμη και στο Ίντιαν Γουέλς.

Γραμματόσημο της Σερβίας με τον Τζόκοβιτς (2008)

2009

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2009 ο Σέρβος τενίστας έφτασε σε πέντε τελικούς της σειράς Μάστερς κερδίζοντας στο Παρίσι τον Γάλλο Γκαέλ Μονφίς και χάνοντας σε Ρώμη και Μόντε Κάρλο από τον Ραφαέλ Ναδάλ, στο Σινσινάτι από τον Ρότζερ Φέντερερ και στο Μαϊάμι απο τον Άντι Μάρεϊ.

2010

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Φεβρουάριο του 2010 για πρώτη φορά στην καριέρα του κατάφερε να πλασαριστεί στην 2η θέση της παγκόσμιας κατάταξης αφήνοντας πίσω του τον Ράφαελ Ναδάλ. Τον Ιούλιο του ίδιου έτους έφτασε ως τα ημιτελικά του Γουίμπλεντον για τρίτη φορά στην καριέρα του ενώ στο αμερικανικό Γκραν Σλαμ κατάφερε να αποκλείσει τον Ρότζερ Φέντερερ στα ημιτελικά και να φτάσει στον τρίτο τελικό γκραν σλαμ της καριέρας του όπου ηττήθηκε από τον Ναδάλ.

2011

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2011 ξεκίνησε ιδανικά για τον Νόλε. Ο Τζόκερ πήρε τον δεύτερό του τίτλο στην Μελβούρνη, στο Αυστραλιανό Όπεν νικώντας τον Βρετανό Άντι Μάρεϊ με 2-0 αφού στον ημιτελικό γύρο απέκλεισε τον Ρότζερ Φέντερερ. Στη συνέχεια κατάφερε να κερδίσει τον τίτλο στο Ντουμπάι για τρίτη φορά στην καριέρα του επικρατώντας πάλι του Φέντερερ στον τελικό. Διανύοντας εξαιρετική πορεία ο Τζόκοβιτς κατέκτησε και τα δύο πρώτα τουρνουά Μαστερς της σεζόν σε Ίντιαν Γουέλς και Μαϊάμι νικώντας τον Ράφαελ Ναδάλ στον τελικό με 2-1 σετ. Όντας σε δαιμονιώδη φόρμα ο τενίστας από το Βελιγράδι που έχει καταπλήξει το παγκόσμιο αθλητικό κοινό κατάφερε να πάρει δύο ακόμη τίτλους. Ο πρώτος στην πατρίδα του, στο τουρνουά του Βελιγραδίου όπου επικράτησε του Ισπανού Φελιθιάνο Λόπεθ στον τελικό και ο δεύτερος στην Μαδρίτη στο τοπικό τουρνουά Μάστερς νικώντας πάλι στον τελικό τον Ράφα Ναδαλ. Στο τουρνουά Μάστερς της Ρώμης που ακολούθησε ο Νόλε δεν έχασε παιχνίδι. Ο Τζόκοβιτς πήρε τον τίτλο και στην αιώνια πόλη επικρατώντας για τέταρτη φορά επί του Ναδάλ σε τουρνουά Μάστερς το 2011. Ο Σέρβος τενίστας παρέμενε αήττητος το 2011 με ένα καταπληκτικό σερί 42 νικών μέχρι να χάσει στα ημιτελικά του Γαλλικού Όπεν από τον Φέντερερ. Έπειτα ο Τζόκοβιτς κατέκτησε το Γουίμπλεντον για πρώτη φορά στην καριέρα του νικώντας τον Ναδάλ στον τελικό και φτάνοντας ταυτόχρονα στην πρώτη θέση της παγκόσμιας κατάταξης.Το επόμενο τουρνουά για τον Σέρβο ήταν το Μάστερς του Καναδά στο Μόντρεαλ. Και εκεί ο Τζόκοβιτς έπαιξε αποφασισμένα από την αρχή της εβδομάδας χωρίς να αφήσει περιθώριο αντίδρασης στους αντιπάλους του. Έτσι κέρδισε το τουρνουά νικώντας με 2-1 σετ στον τελικό τον Αμερικανό Μάρντι Φις και έγραψε ιστορία καθώς έγινε ο πρώτος τενίστας που καταφέρνει να κερδίσει 5 τουρνουά Μάστερς την ίδια σεζόν. Στην συνέχεια ο Νόλε πήγε στο Οχάιο των Ηνωμένων Πολιτειών διεκδικώντας τον ενδέκατο συνολικά τίτλο Μάστερς στην καριέρα του. Έπειτα από δύο αποτυχημένες προσπάθειες να κερδίσει στο Σινσινάτι χάνοντας σε τελικούς από τον Μάρεϊ το 2007 και από τον Φέντερερ το 2009, ο Τζόκερ δεν τα κατάφερε και πάλι. Βρέθηκε στον τελικό ξανά με τον Σκωτσέζο όπου στα τέλη του πρώτου σετ ένιωσε ενοχλήσεις στον δεξιό του ώμο. Τελικά στο δεύτερο σετ ενώ ο Μάρεϊ προηγούνταν με 6-4 3-0 ο Σέρβος παραιτήθηκε από το παιχνίδι καθώς οι ενοχλήσεις στον ώμο του δεν του επέτρεπαν να συνεχίσει το παιχνίδι. Με αυτόν τον τρόπο ο Τζοκοβιτς γνώρισε την δεύτερή του ήττα στο έτος και μείωσε το σερί του στο 57-2. Στη συνέχεια, ο Σέρβος κατέκτησε τον 4ο Γκραν Σλαμ τίτλο της καριέρας του, το Αμερικανικό Όπεν 2011, ως το νούμερο ένα του ταμπλό. Ο Τζόκοβιτς τελείωσε τη χρονιά με 10 τίτλους και σαν νούμερο 1 του κόσμου για πρώτη φορά στην καριέρα του.

2012

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2012 ξεκίνησε πολύ καλά για τον Νόβακ Τζόκοβιτς αφού κατάφερε να υπερασπιστεί τον τίτλο του στο Αυστραλιανό Όπεν, νικώντας τον Ραφαέλ Ναδάλ στον τελικό μετά από 5 ώρες και 53 λεπτά αγώνα. Ο τελικός αυτός είναι και ο μεγαλύτερος σε διάρκεια τελικός Γκραν Σλαμ στην ιστορία του αθλήματος. Στη συνέχεια, ο Τζόκοβιτς κέρδισε τον τίτλο στο Μαϊάμι με νίκη επί του Άντι Μάρεϊ. Ο Τζόκοβιτς ωστόσο δεν μπόρεσε να κατακτήσει τον τίτλο στο Ρολάν Γκαρός, αφού ηττήθηκε στον τελικό από τον Ναδάλ. Ο Σέρβος πρωταθλητής έχασε και την πρώτη θέση στην παγκόσμια κατάταξη καθώς έχασε από τον Ρότζερ Φέντερερ στον ημιτελικό του Γουίμπλεντον. Ως νούμερο 2 του κόσμου, συμμετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, εκπροσωπώντας τη Σερβία. Έμεινε στην 4η θέση του κόσμου, χάνοντας το χάλκινο μετάλλιο από τον Αργεντίνο τενίστα Χουάν Μάρτιν Ντελ Πότρο.

Η αγωνιστική περίοδος του 2012 ολοκληρώθηκε με τη νίκη του Τζόκοβιτς στους τελικούς του ATP World Tour, τον Νοέμβριο του 2012. Ο Σέρβος επικράτησε του Φέντερερ με 7-6, 7-5 και κατέκτησε τον 6ο του τίτλο για το 2012.[18]

2013

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2013 κατέκτησε το μονό του Αυστραλιανού Όπεν και το 2014 του Γουίμπλεντον. Την 1η Φεβρουαρίου 2015 κατέκτησε το απλό των ανδρών στο Αυστραλιανό Όπεν και έγινε ο μοναδικός τενίστας της εποχής του Όπεν που κατέκτησε 5ο τίτλο. Ήταν το 8ο συνολικά Grand Slam της σταδιοδρομίας του.[19] Την ίδια χρονιά κατέκτησε το Γουίμπλεντον και το απλό του Αμερικανικού Όπεν.

2016

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2016 ξεκίνησε νικηφόρα για τον Τζόκοβιτς, ο οποίος κατέκτησε το 6ο του Αυστραλιανό Όπεν και τον Ιούνιο το Ρολάν Γκαρός.

Ο Τζόκοβιτς, κατακτώντας το Ρολάν Γκαρός, πέτυχε να κατακτήσει διαδοχικά και τα τέσσερα μεγάλα τουρνουά (Γουίμπλεντον, Αμερικανικό Όπεν , Αυστραλιανό Όπεν, και Ρολάν Γκαρός) ενώ είναι ένας από τους οκτώ παίκτες που έχουν στη συλλογή τους και τα τέσσερα Grand Slam. Είναι ο μοναδικός παίκτης στην Εποχή των Όπεν, που πέτυχε το μη ημερολογιακό Calendar Slam (2015-2016), έχοντας στην κατοχή του και τους τέσσερις τίτλους στα majors και μόλις ο τρίτος τενίστας (μαζί με τους Λέιβερ και Φέντερερ) που έχει παίξει σε μια σεζόν και τους τέσσερις τελικούς του Grand Slam (2015, 2021,2023).

2020

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Φεβρουάριο του 2020 ο Τζόκοβιτς κατέκτησε ξανά το απλό στο Αυστραλιανό Όπεν και ανέβηκε ξανά στην κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης στις 3 Φεβρουαρίου. Στον τελικό επικράτησε του Αυστριακού Ντομινίκ Τιμ με 5 σετ (6-4, 4-6, 2-6, 6-3 και 6-4) στην όγδοη νίκη του στο Αυστραλιανό Όπεν. Έγινε έτσι ο πρώτος πάικτης της εποχής του Όπεν που κέρδισε τίτλους Γκραν Σλαμ σε τρεις διαφορετικές δεκαετίες.[20] Για την 17η του νίκη σε Γκραν Σλαμ έλαβε ως χρηματικό βραβείο το ποσό των 2,5 εκατ. ευρώ.[21]

2021

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Ιούνιο του 2021 κέρδισε το Ρολάν Γκαρός για 2η φορά στην καριέρα του απέναντι στον Έλληνα τενίστα Στέφανο Τσιτσιπά (6-7(6-8), 2-6, 6-3, 6-2, 6-4) , εκθρονίζοντας τον "βασιλιά του χώματος" Ραφαέλ Ναδάλ μετά από 5 χρόνια, έχοντας κερδίσει τον μεταξύ τους ημιτελικό.

Έναν μήνα μετά, στις 11 Ιουλίου 2021 κατέκτησε τον τίτλο του Γουίμπλεντον απέναντι στον Ιταλό τενίστα Ματέο Μπερετίνι (6-7(4-7), 6-4 , 6-4, 6-3) , φτάνοντας συνολικά τους 20 τίτλους Γκραν Σλαμ, ισοφαρίζοντας τους Ρότζερ Φέντερερ και Ραφαέλ Ναδάλ στην 1η θέση με τις περισσότερες κατακτήσεις.

2022

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έναν χρόνο μετά, το 2022, κέρδισε στον τελικό τον Νικ Κύργιο και κατέκτησε τον 7ο του τίτλο στο απλό του Γουίμπλεντον.

2023

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Tον Ιανουάριο του 2023 κατέκτησε τον 10ο τίτλο του στο Αυστραλιανό Όπεν κερδίζοντας στον τελικό τον Στέφανο Τσιτσιπά με 3-0 σετ. Στη συνέχεια με την κατάκτηση και του Ρολάν Γκαρός αλλά και του αμερικανικού όπεν[22], έφτασε τα 24 Γκραν Σλαμ και ξεπέρασε τον Ραφαέλ Ναδάλ στη σχετική λίστα[23][24].

2024

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Αύγουστο του 2024 κατέκτησε στους Ολυμπιακούς αγώνες του Παρισιού το πρώτο του χρυσό μετάλλιο στο τένις, κερδίζοντας τον Κάρλος Αλκαράθ με 2-0 σετ. Με αυτή του την επιτυχία έγινε ο μεγαλύτερος σε ηλικία χρυσός ολυμπιονίκης στο τένις σε ηλικία 37 ετών και 73 ημερών[25].

Προσωπική ζωή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στο Βελιγράδι στις 22 Μαΐου 1987 στην τότε Γιουγκοσλαβία.

Ξεκίνησε να παίζει τένις σε ηλικία τεσσάρων ετών. Το καλοκαίρι του 1993, πριν πάει στο δημοτικό, ο εξάχρονος τότε Νόβακ πήγε στις παιδικές κατασκηνώσεις της ομάδας Teniski Klub Partizan.[26] Εκεί, στην ορεινή τοποθεσία Κοπαόνικ, ο μικρός Νόβακ διακρίθηκε για τις επιδόσεις του, και έτυχε μία μέρα να τον παρατηρήσει η παλιά Σέρβα πρωταθλήτρια του τένις Γέλενα Γκέντσιτς, η οποία και δήλωσε: "Αυτός ο μικρός είναι το μεγαλύτερο ταλέντο που έχω δει από τότε που είδα πρώτη φορά τη Μόνικα Σέλες!"[27] Με ενέργειες της ίδιας της Γκέντσιτς, που μεσολάβησε, ο μικρός Νόβακ έτυχε της δέουσας προσοχής, στα 12 του γράφτηκε στην Ακαδημία του Πίλιτς και μετέπειτα σε επαγγελματική ομάδα τένις στο Μόναχο, όπου εκεί ανέπτυξε και ξεδίπλωσε το φυσικό ταλέντο του.

Γνώρισε την γυναίκα του, τότε Γελένα Ρίστιτς (σήμερα Γελένα Τζόκοβιτς) στο λύκειο, αρραβωνιάστηκαν τον Σεπτέμβριο του 2013, παντρεύτηκαν στις 10 Ιουλίου 2014 στο Σβέτι Στέφαν του Μαυροβουνίου, ενώ διατηρούσαν σχέση από το 2005. Έχουν μαζί δύο παιδιά, τον Στέφαν (γεννημένος στις 21 Οκτωβρίου 2014) και την Τάρα (γεννημένη στις 2 Σεπτεμβρίου 2017).

Μιλά πέντε γλώσσες, σερβικά, γερμανικά, γαλλικά, ιταλικά και αγγλικά. Οι γονείς του διατηρούν τρία εστιατόρια, το ένα από τα οποία ονομάζεται "Νόβακ". Ο ίδιος κατοικεί στο Μόντε Κάρλο.[28]

Η απέλασή του από την Αυστραλία το 2022

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Ιανουάριο του 2022, προσπάθησε να μπει στην Αυστραλία για να αγωνιστεί διεκδικώντας το τέταρτο συνεχόμενο Αυστραλιανό Όπεν, χωρίς να είναι εμβολιασμένος κατά του SARS-CoV-2. Εάν και ίσχυαν αυστηρά μέτρα για την είσοδο στη χώρα είχε λάβει εξαίρεση από τους οργανωτές και το Τμήμα Υγείας της κυβέρνησης της Βικτώρια, παρά την αρνητική εισήγηση του Αυστραλιανού Υπουργείου Υγείας. Η είσοδός του στη χώρα δεν έγινε δεκτή και, παρότι αρχικά δικαιώθηκε στην έφεσή του για παραμονή στη χώρα, ο υπουργός Μετανάστευσης άσκησε το δικαίωμά του και ενέκρινε την απέλασή του. Ο πρωθυπουργός της Αυστραλίας είχε δηλώσει ότι αν δεν είχε ο αθλητής ικανή τεκμηρίωση για την εξαίρεσή του θα «έπαιρνε το επόμενο αεροπλάνο για το σπίτι του».

Τίτλοι και τελικοί καριέρας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τελικοί Γκραν Σλαμ (37)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νίκες (24)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Χρονιά Πρωτάθλημα Επιφάνεια Αντίπαλος στον τελικό Αποτέλεσμα τελικού
2008 Αυστραλιανό Όπεν Σκληρή Τζο-Βίλφριντ Τσόνγκα 4-6, 6-4, 6-3, 7-6(7-2)
2011 Άντι Μάρεϊ 6-4, 6-2, 6-3
Γουίμπλεντον Γρασίδι Ραφαέλ Ναδάλ 6-4, 6-1, 1-6, 6-3
Αμερικανικό Όπεν Σκληρή 6-2, 6-4, 6-7(3-7), 6-1
2012 Αυστραλιανό Όπεν 5–7, 6–4, 6–2, 6–7(5-7), 7–5
2013 Άντι Μάρεϊ 6–7(2–7), 7–6(7–3), 6–3, 6–2
2014 Γουίμπλεντον Γρασίδι Ρότζερ Φέντερερ 6–7(7–9), 6–4, 7–6(7–4), 5–7, 6–4
2015 Αυστραλιανό Όπεν Σκληρή Άντι Μάρεϊ 7–6(7–5), 6–7(4–7), 6–3, 6–0
Γουίμπλεντον Γρασίδι Ρότζερ Φέντερερ 7–6(7–1), 6–7(10–12), 6–4, 6–3
Αμερικανικό Όπεν Σκληρή 6–4, 5–7, 6–4, 6–4
2016 Αυστραλιανό Όπεν Άντι Μάρεϊ 6-1, 7-5, 7-6(7–3)
Ρολάν Γκαρός Χώμα 3–6, 6–1, 6–2, 6–4
2018 Γουίμπλεντον Γρασίδι Κέβιν Άντερσον 6–2, 6–2, 7–6(7–3)
Αμερικανικό Όπεν Σκληρή Χουάν Μαρτίν ντελ Πότρο 6–3, 7–6(7–4), 6–3
2019 Αυστραλιανό Όπεν Ραφαέλ Ναδάλ 6–3, 6–2, 6–3
Γουίμπλεντον Γρασίδι Ρότζερ Φέντερερ 7–6(7–5), 1–6, 7–6(7–4), 4–6, 13–12(7–3)
2020 Αυστραλιανό Όπεν Σκληρή Ντομινίκ Τιμ 6–4, 4–6, 2–6, 6–3, 6–4
2021 Ντανιίλ Μεντβέντεφ 7–5, 6–2, 6–2
Ρολάν Γκαρός Χώμα Στέφανος Τσιτσιπάς 6–7(6–8), 2–6, 6–3, 6–2, 6–4
Γουίμπλεντον Γρασίδι Ματέο Μπερετίνι 6–7(4–7), 6–4 , 6–4, 6–3
2022 Νικ Κύργιος 4–6, 6–3, 6–4, 7–6(7–3)
2023 Αυστραλιανό Όπεν Σκληρή Στέφανος Τσιτσιπάς 6-3, 7-6(7–4), 7-6(7–5)
2023 Ρολάν Γκαρός Χώμα Κάσπερ Ρουντ 7-6(7–1), 6-3, 7-5
2023 Αμερικανικό Όπεν Σκληρή Ντανιίλ Μεντβέντεφ 6-3, 7-6(7–5), 6-3

Φιναλίστ (13)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Χρονιά Πρωτάθλημα Επιφάνεια Αντίπαλος στον τελικό Αποτέλεσμα τελικού
2007 Αμερικανικό Όπεν Σκληρή Ρότζερ Φέντερερ 6-7(4-7), 6-7(2-7), 4-6
2010 Ραφαέλ Ναδάλ 4-6, 7-5, 4-6, 2-6
2012 Ρολάν Γκαρός Χώμα 4–6, 3–6, 6–2, 5–7
Αμερικανικό Όπεν Σκληρή Άντι Μάρεϊ 6–7(10–12), 5–7, 6–2, 6–3, 2–6
2013 Γουίμπλεντον Χόρτο 4–6, 5–7, 4–6
Αμερικανικό Όπεν Σκληρή Ραφαέλ Ναδάλ 2–6, 6–3, 4–6, 1–6
2014 Ρολάν Γκαρός Χώμα 6–3, 5–7, 2–6, 4–6
2015 Σταν Βαβρίνκα 6-4, 4-6, 3-6, 4-6
2016 Αμερικανικό Όπεν Σκληρή Σταν Βαβρίνκα 7–6(7–1), 4–6, 5–7, 3–6
2020 Ρολάν Γκαρός Χώμα Ραφαέλ Ναδάλ 0-6, 2-6, 5-7
2021 Αμερικανικό Όπεν Σκληρή Ντανιίλ Μεντβέντεφ 4–6, 4–6, 4–6
2023 Γουίμπλεντον Χόρτο Κάρλος Αλκαράθ 6-1 , 6-7(6–8), 1-6, 6-3, 4-6
2024 Γουίμπλεντον Χόρτο Κάρλος Αλκαράθ 2-6 , 2-6 , 6-7(4–7)

Τελικοί στο απλό της σειράς ATP Masters 1000 (59)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νίκες (40)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Χρονιά Πρωτάθλημα Αντίπαλος τελικού Αποτέλεσμα τελικού
2007 Μαϊάμι Γκιγέρμο Κάνιας 6-3, 6-2, 6-4
2007 Καναδάς Ρότζερ Φέντερερ 7-6,(7–2) 2-6, 7-6(7–2)
2008 Ρώμη Στάνισλας Βαβρίνκα 4-6, 6-3, 6-3
2008 Ίντιαν Γουέλς Μάρντι Φις 6-2, 5-7, 6-3
2009 Παρίσι Γκαέλ Μονφίς 6-2, 5-7, 7-6(7–3)
2011 Ίντιαν Γουέλς Ραφαέλ Ναδάλ 4-6, 6-3, 6-2
2011 Μαιάμι 4-6, 6-3, 7-6
2011 Μαδρίτη 7-5, 6-4
2011 Ρώμη 6-4, 6-4
2011 Καναδάς Μάρντι Φις 6–2, 3–6, 6–4
2012 Μαιάμι Άντι Μάρεϊ 6-1, 7-6(7–4)
2012 Σαγκάη 5-7, 7-6(13–11), 6-3
2012 Καναδάς Ρισάρ Γκασκέ 6-3, 6-2
2013 Μόντε Κάρλο Ραφαέλ Ναδάλ 6-2, 7-6(7–1)
2013 Σαγκάη Χουάν Μαρτίν Ντελ Πότρο 6-1, 3-6, 7-6(7–3)
2013 Παρίσι Νταβίντ Φερέρ 7-5, 7-5
2014 Ίντιαν Γουέλς Ρότζερ Φέντερερ 3-6, 6-3, 7-6(7–3)
2014 Μαιάμι Ραφαέλ Ναδάλ 6-3, 6-3
2014 Ρώμη Ραφαέλ Ναδάλ 4-6 , 6-3, 6-3
2014 Παρίσι Μίλος Ράονιτς 6-2, 6-3
2015 Ίντιαν Γουέλς Ρότζερ Φέντερερ 6-3, 6-7(5-7), 6-2
2015 Μαιάμι Άντι Μάρεϊ 7-6(3), 4-6, 6-0
2015 Μόντε Κάρλο Τόμας Μπέρντιχ 7-5, 4-6, 6-3
2015 Ρώμη Ρότζερ Φέντερερ 6-4, 6-3
2015 Σαγκάη Τζο-Γουίλφριντ Τσονγκά 6-2, 6-4
2015 Παρίσι Άντι Μάρεϊ 6-2, 6-4
2016 Ίντιαν Γουέλς Μίλος Ράονιτς 6-2, 6-0
2016 Μαιάμι Κέι Νισικόρι 6-3, 6-3
2016 Μαδρίτη Άντι Μάρεϊ 6–2, 3–6, 6–3
2016 Καναδάς Κέι Νισικόρι 6–3, 7–5
2018 Σινσινάτι Ρότζερ Φέντερερ 6–4, 6–4
2018 Σαγκάη Μπόρνα Τσόριτς 6-3, 6-4
2019 Μαδρίτη Στέφανος Τσιτσιπάς 6-3, 6-4
2019 Παρίσι Ντένις Σαποβάλοφ 6-3, 6-4
2020 Σινσινάτι Μίλος Ράονιτς 1-6, 6-3, 6-4
2020 Ρώμη Ντιέγκο Σβάρτσμαν 7-5, 6-3
2021 Παρίσι Ντανιίλ Μεντβέντεφ 4-6, 6-3, 6-3
2022 Ρώμη Στέφανος Τσιτσιπάς 6-0, 7-6(7–5)
2023 Σινσινάτι Κάρλος Αλκαράθ 5-7, 7-6 ,7-6
2023 Παρίσι Γκριγκόρ Ντιμιτρόφ 6-4, 6-3

Φιναλίστ (19)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Χρονιά Πρωτάθλημα Αντίπαλος τελικού Αποτέλεσμα τελικού
2007 Ίντιαν Γουέλς Ραφαέλ Ναδάλ 2-6, 5-7
2008 Σινσινάτι Άντι Μάρεϊ 6-7(4-7), 6-7(5-7)
2009 Μαϊάμι 2-6, 5-7
2009 Μόντε Κάρλο Ραφαέλ Ναδάλ 3-6, 6-2, 1-6
2009 Ρώμη 6-7(2-7), 2-6
2009 Σινσινάτι Ρότζερ Φέντερερ 1-6 5-7
2011 Σινσινάτι Άντι Μάρεϊ 3-6 0-3 παραίτηση
2012 Μόντε Κάρλο Ραφαέλ Ναδάλ 3-6, 1-6
2012 Ρώμη 5-7, 3-6
2012 Σινσινάτι Ρότζερ Φέντερερ 0-6, 6-7(7-9)
2015 Καναδάς Άντι Μάρεϊ 4-6, 6-4, 3-6
2015 Σινσινάτι Ρότζερ Φέντερερ 6-7(1-7), 3-6
2016 Ρώμη Άντι Μάρεϊ 3-6, 3-6
2017 Ρώμη Αλεξάντερ Ζβέρεφ 4-6, 3-6
2018 Παρίσι Κάρεν Κατσάνοφ 5-7, 4-6
2019 Ρώμη Ραφαέλ Ναδάλ 0-6, 6-4, 1-6
2021 Ρώμη 5-7, 6-1, 3-6
2022 Παρίσι Χόλγκερ Ρούνε 6-3 , 3-6 , 5-7
2024 Σαγκάη Γιανίκ Σίνερ 6-7(4-7) , 3-6

Πορεία στους Ολυμπιακούς Αγώνες (1 Χρυσό και 1 Χάλκινο Μετάλλιο)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Χρονιά Πρωτάθλημα Επιφάνεια Αντίπαλος στον μικρό τελικό Αποτέλεσμα
2008 Πεκίνο Σκληρή Τζέιμς Μπλέικ 6–3, 7–6(7-4) Χάλκινο
2012 Λονδίνο Χόρτο Χουάν Μάρτιν Ντελ Πότρο 5-7, 4-6 4η θέση
2021 Τόκιο Σκληρή Πάμπλο Καρένιο Μπούστα 4-6, 7-6(8-6), 3-6 4η θέση
Αντίπαλος στον τελικό
2024 Παρίσι Χώμα Κάρλος Αλκαράθ 7-6(7-3), 7-6(7-2) Χρυσό

Επαγγελματικά βραβεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παγκόσμια Ρεκόρ Γκίνες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έως τον Σεπτέμβριο του 2023, ο Τζόκοβιτς είχε συνολικά 23 Παγκόσμια Ρεκόρ Γκίνες.[29]

  1. Κερδισμένοι περισσότεροι τίτλοι τένις στο Αυστραλιανό Όπεν (άνδρες)
  2. Κατάκτηση τριών γκράν σλαμ την ίδια χρονιά 4 φορές, ( 2011, 2015, 2021, 2023)
  3. Ο πρώτος τενίστας που κέρδισε τρεις διαδοχικούς τίτλους Αυστραλιανού Όπεν
  4. Ο πρώτος παίκτης που πέτυχε ένα "Career Golden Masters"
  5. Τις περισσότερες εβδομάδες στην πρώτη θέση στο τένις στο μονό (άνδρες)
  6. Οι περισσότεροι τίτλοι ATP Masters 1000 στο μονό που κατακτήθηκαν σε μια καριέρα
  7. Οι περισσότεροι τίτλοι ATP Masters 1000 στο μονό που κατακτήθηκαν σε μια σεζόν
  8. Οι περισσότεροι τελικοί μονό ATP Masters 1000 σε μια σεζόν
  9. Κέρδισε τους περισσότερους συνεχόμενους αγώνες Masters 1000
  10. Οι περισσότεροι διαδοχικοί τίτλοι τένις Grand Slam Single ανδρών (open era)
  11. Κέρδισε τους περισσότερους διαδοχικούς αγώνες μονού Grand Slam (ανδρών, open era)
  12. Λιγότεροι αγώνες που ολοκληρώθηκαν για να φτάσει σε ημιτελικό Grand Slam
  13. Ο πρώτος άνδρας τενίστας που κέρδισε έναν τίτλο Grand Slam στο single σε τρεις διαφορετικές δεκαετίες (open era)
  14. Ο πρώτος παίκτης που κέρδισε έναν τελικό στο μονό ανδρών του Γουίμπλεντον μετά από σωτηρία πόντων αγώνα (open era)
  15. Πρώτος τελικός ατομικού Grand Slam ανδρών που περιλαμβάνει τάι μπρέικ τελικού σετ
  16. Οι περισσότεροι αγώνες μονού ATP Tour μεταξύ δύο παικτών (open era)
  17. Οι περισσότερες συναντήσεις Grand Slam τένις (μονό)
  18. Οι περισσότερες συνεχόμενες νίκες (3) εναντίον του ίδιου αντιπάλου σε τελικό Grand Slam σε μονό ανδρών [εναντίον του Ραφαέλ Ναδάλ 2011-2012]
  19. Ο μεγαλύτερος σε διάρκεια τελικός τένις Grand Slam
  20. Ο μεγαλύτερος σε διάρκεια τελικός σινγκλ του Γουίμπλεντον
  21. Τα υψηλότερα κέρδη σε μια σεζόν τένις
  22. Υψηλότερες απολαβές σε καριέρα τένις (άνδρες)
  23. Τα υψηλότερα κέρδη σε μια σεζόν τένις (άνδρες)

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Προφίλ του Τζόκοβιτς στον ιστότοπο ATP». ATP World Tour. 
  2. ↑ «Djokovic battles into last eight». BBC Sport. 8 Σεπτεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2007. 
  3. ↑ «Новак Ђоковић у полуфиналу - РАДИО-ТЕЛЕВИЗИЈА-ВОЈВОДИНЕ». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Ιανουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 2008. 
  4. ↑ «Tennis' top grand slam winners of all-time: Who has won the most titles?». Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2024. 
  5. ↑ «Tennis: Who is the men's tennis GOAT? Records, most successful players and stats». web.archive.org. 1 Φεβρουαρίου 2023. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Φεβρουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2023. CS1 maint: Unfit url (link)
  6. ↑ «Roger Federer, Rafael Nadal and Novak Djokovic head to US Open with 'Big Three' more dominant than ever». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2021. 
  7. ↑ 7,0 7,1 «The New York Times : Who's the Best in Men's Tennis? It Depends How You Measure». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2022. 
  8. ↑ «ITF : STANDOUT STATS: DJOKOVIC BREAKS ALL-TIME MEN'S GRAND SLAM RECORD». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιουνίου 2023. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2023. 
  9. ↑ «Novak Djokovic Clinches Record Seventh Year-End No. 1 In FedEx ATP Rankings». ATP Tour. 6 Νοεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2021. 
  10. ↑ «Inside Sport». 
  11. ↑ Γεωργοπούλου, Μαρία (4/8/2024). [Ελλάδα «ΕΡΤ1»]. ΕΡΤ1. Ελλάδα. 
  12. ↑ «Novak Djokovic | Overview | ATP Tour | Tennis». ATP Tour. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2022. 
  13. ↑ «IOC : Novak DJOKOVIC». Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2024. 
  14. ↑ «The Best Male Tennis Players Of All Time - Tennis Creative» (στα Αγγλικά). 5 Ιανουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2023. 
  15. ↑ «Οι δέκα κορυφαίοι τενίστες όλων των εποχών». www.contra.gr. 20 Ιανουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2023. 
  16. ↑ «Novak Djokovic, The 100 Most Influential People in the World». Time. Απρίλιος 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 21 Απριλίου 2012. 
  17. ↑ «Nole4You – No.6 Reply». Novak Djokovic (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2022. 
  18. ↑ «Κυρίαρχος ο Τζόκοβιτς». Η Καθημερινή. 14 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  19. ↑ «Ιστορία από Νόλε στη Μελβούρνη». tennis24.gr. 1 Φεβρουαρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Φεβρουαρίου 2015. 
  20. ↑ Bellshaw, George. «Novak Djokovic makes history by beating Dominic Thiem to win eighth Australian Open». Metro (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2020. 
  21. ↑ Zeitung, Süddeutsche. «Djokovic zum achten Mal Australian-Open-Champion». Süddeutsche.de (στα Γερμανικά). Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2020. 
  22. ↑ «Ο Τζόκοβιτς έχει κρατήσει το καλύτερό του τένις για το τέλος | Sportscaster». Protagon.gr. Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2024. 
  23. ↑ «Τένις: Το αδιανόητο 19-0 του Τζόκοβιτς στην κορυφή και τα αήττητα σερί των Φέντερερ, Ναδάλ | Gazzetta». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2023. 
  24. ↑ Group), Radiotileoptiki S. A. (OPEN Digital (11 Σεπτεμβρίου 2023). «US Open: Μυθικός Τζόκοβιτς κατέκτησε το 24ο Grand Slam και έπιασε την ιστορική επίδοση της Μάργκαρετ Κορτ». ΕΘΝΟΣ. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2023. 
  25. ↑ «Χρυσός GOAT ο Τζόκοβιτς!». Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2024. 
  26. ↑ Ζώιτος, Γιάννης (15 Ιουνίου 2021). «Η Γέλενα Γκέντσιτς ήταν η 'μάνα' που γέννησε τον Νόβακ Τζόκοβιτς μέσα στον πόλεμο». SPORT24. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2021. 
  27. ↑ Medić, Jelena. «MAJKE ŠAMPIONI! Dijana Đoković kroz suze otkrila sve tajne: "OSTALA SAM ŽELJNA NOVAKA. Bilo je teško, Srđan pozajmi od zelenaša i ode sa Noletom, a ja sa dvoje dece NEMAM NI ZA HLEB"». Blic.rs (στα Σερβικά). Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2021. 
  28. ↑ «ITF Tennis - Mens Circuit - Player Biography». Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2007. 
  29. ↑ «Guinness Records online registry, requires signing in». Guinness World Records (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2019. [νεκρός σύνδεσμος]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Νόβακ_Τζόκοβιτς&oldid=10787634"